ang aking mga karanasan sa filipino110

Ang sabi ng karamihan, ang silid-aralan o paaralan ang pangalawang tahanan ng isang tao. Dito nahuhubog ang kakayahan ng isang indibidwal. Ang mga guro naman ang itinuturing na pangalawang magulang ng mga bata. Humuhulma sa moralidad ng kabataan at silang nagpupursigi na matupad ang mga pangarap ng kani-kanilang pamilya sa kaniyang mga anak.

Bawat karanasan sa paaralan o sa loob ng silid-aralan ay paniguradong may kaakibat na ngiti o pighati. Karanasang kikintal sa bawat isip ng mga tao kung bakit ito natin ginawa, magbubukas sa isipan ng lahat na hindi biro ang buhay sa loob ng CLSU at hindi biro ang saya na dulot ng Filipino110 sa ilalim ng pamumuno ni Sir Jayson.

Ang karanasan ko sa Filipino110 ay hindi kayang tumbasan ng kahit ano man, walang kapalit at walang kapantay. Ang saya na dulot nito ay siyang nagtulak sa akin upang mag-aral ng mabuti. Walang buhay at kwenta ang pag-aaral kung laging seryoso at walang kasiyahan. Lagi kang pagod, hindi lamang ang iyong katawan kundi pati na rin ang iyong isip at kaluluwa. Tatamarin at bababa ang iyong marka dahil sa inip at lungkot. Kaya nariyan ang asignaturang Filipino, hindi lamang tunay na magandang asignatura kundi masayang klase lalo na kung nasa ilalim ka ng pamamahala ni Sir Jayson Valenzuela Sobrevilla, isang tunay na hitad, ay ibig kong sabihin ay isang tunay na mabait at bibong guro ng Departamento ng Filipino.

Dahil sa kanya mas natutunan kong pahalagahan ang wikang Filipino, mahalin ang sariling atin at ipagmalaki ang wagas na yaman ng Filipino. Natuto din akong gumamit ng wastong gamit ng mga salita sa isang pangungusap o pahayag , gawing masining ang paglalahad ng saloobin upang hindi makasakit at makapanghikayat at sumulat ng mahusay ng mga komposisyon. Natuto akong ngumiti sa kabila ng lungkot ng buhay at sa hirap ng mga gawain o pagsasanay sa pag-aaral. Ilan lamang ito sa aking mga natutunan at magagandang karanasan sa Filipino110 at masasabi kong ito kasi marahil ang pinakamaganda at masayang bahagi ng mga karanasan ko sa asignaturang ito. Hindi ko ito malilimutan, hindi lamang ang mga sandaling si Sir Jayson ay kami’y napangiti kundi ang mga talino at kaalaman niyang hindi ipinagdamot na ipamahagi sa amin.

Kayo ba ano ang mas gusto nyo, sa seryoso at malalim na talakayan na klase o sa masaya at mahusay na talakayan? Isipin lagi na ang bawat desisyon ay isang karanasang hindi matutumbasan ng ano man at nino man.